Hi mates! How yo’all doing?
Na ons uitstapje naar de Whitsundays, kwam kerstmis snel dichterbij. Geen betere manier om ons mentaal voor te bereiden op een kerst in de zon, dan opnieuw een boot op te springen en wat zeelucht op te snuiven.
Zo gezegd zo gedaan en dus stapten we afgelopen zondag in Hervey Bay de catamaran op, samen met nog een dertigtal andere zonnekloppers, voor een daguitstap naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. We kozen voor de ‘remote’ toer langs de westzijde van het eiland. Ideaal aangezien de grote hordes aan Chinese toeristen standaard de oostzijde opzoeken, waar we hen dan ook veel plezier toewensten.
Na een goeie anderhalf uur varen op het knalblauwe Australische water, kwamen we toe aan onze eerste stop, waar snorkelgerief en enkele kayaks op ons lagen te wachten. Wel nog steeds verplicht een strak ‘stinger suit’ aan tegen eventuele verdwaalde kwallen.
Na een deugddoende lunch op de boot, bracht onze tweede stop van de dag ons meer kayak plezier. Deze keer echter in de mangroves, met een Nederlandse dame als gids die ons keurig van de nodige informatie voorzag. Tien jaar eerder haar hart verloren aan de streek na het van dichtbij zien van een stel walvissen en ondertussen een Australische man en twee kinderen verder. Tijdens de derde en laatste stop van de dag wachtte een pittige klim op één van de prachtige zandduinen die het eiland rijk is ons op, om nadien af te koelen in een zoetwater meertje net naast de kust.
Kerstavond wordt hier helaas minder groots gevierd dan in Belgie en veel zaken houden de deuren gesloten. Enig speurwerk bracht ons uiteindelijk tot in de lokale Irish Pub (and restaurant). Perfect einde van een topdag!
Kerstdag zelf dan, waarop we de verplaatsing maakten van Hervey Bay naar Surfers Paradise. Waar we misschien een schattig hippie-surfers-dorpje hadden verwacht, kwamen we tot onze verrassing terecht in een grote, met gigantische flatgebouwen volgebouwde, stad overspoeld met toeristen. We liepen er wel het Canadese koppel dat we eerder hadden ontmoet op de Whitsundayscruise tegen het lijf en besloten samen een leuke plek voor een kerstdiner te zoeken.
Op tweede kerstdag (hier bekend als Boxing Day), stond het echte werk ons op te wachten, onze eerste surfles. Cheyne Horan, levende surflegende en ex-wereldkampioen, overhandigde ons persoonlijk het shirtje van zijn surfschool en voor we het wisten stonden we met twintig andere first-timers uit te vissen hoe iets dat er zo makkelijk uitziet, zo moelijk kan zijn. Twee uur later lukte het ons echter om enkele keren rechtopstaand op onze plank het strand te bereiken! Waar we de eerste les duidelijk geluk hadden met het weer en de golven, waren les twee en drie minder van de poes, met plots golven dubbel zo hoog tot bijna twee meter. Na een verloren contactlens, een gescheurde zwembroek, geschaafde knieen, maar met een voldaan gevoel besloten we dat dit zeker nog eens het proberen waard is in de Philipijnen of Indonesie!
Vervolgens terug de auto in om onze tocht richting Sydney verder te zetten. Ondertussen staan er al een goeie 3.000km op de teller van onze Punto, maar het moet gezegd zijnde, hier rondrijden is een echt feest. Constant prachtige vergezichten met afwisselend bergen, kilometers aan suikerrietplantages of velden vol bananenplanten. Enkel onderbroken door de occasionele ‘road train’ oftewel gigantische vrachtwagen die voorbijzoeft.
Na een tussenstop bij de Glasshouse Mountains, Byron Bay en Newcastle zijn we net in Sydney aangekomen, mooi op tijd voor oudjaar!
Tot in 2018!
Cheers!
Maud & Sven
