Konnichiwa!!
Hoe te beginnen aan een post over crazy Japan. Is Japan even bizar als iedereen denkt? Absoluut! Alle clichés van gek geklede mensen, neonlichten, karaokezalen en verwarmde toiletbrillen werden op dag één in Tokio direct bevestigd. Japanners leven erg volgens het principe “Work hard, play hard”. Overdag werken ze hard, gedisciplineerd en lange uren waarna ze s’avonds helemaal YOLO willen gaan met afleidingen die wij in België enkel aan kinderen zouden toeschrijven. Bijvoorbeeld de eerste avond dat we in Japan geland waren, namen we de metro om 00u30 naar ons hotel. De metro zat vol met mensen in kostuum die net gedaan hadden met werken en per instant in slaap vielen. Onder hen ook enkele die behoorlijk wat te veel gedronken hadden. Met je baas na het werk stevig gaan drinken, zit hier ook erg ingeburgerd.
Maar dit alles maakt Japan eigenlijk een zalig land! Wij hebben 3 weken onze ogen goed de kost gegeven :)
We hadden onze trip zo gepland dat we in Japan zouden zijn voor het Sakura festival. Dit is een festival die start vanaf dat de eerste kersenbloesem in het land verschijnt. Alle vrouwen kleden zich in een traditionele kimono en trekken dan naar een tempel. Hoewel we soms meer het gevoel hadden dat deze kimono aangetrokken werd voor de perfecte instagram selfie!
Op dag 2 van Tokio kregen we bezoek van Belgische vrienden, Feron en Inge die met ons 10 dagen gingen meereizen.
Die avond hadden we afgesproken met een Japans meisje, Shoko, die we hadden leren kennen via Lynn Meeus. Zij had enkele van haar vrienden bij waardoor we ineens met een grote bende op stap waren. Dit moet ongetwijfeld één van de gekste nachten van ons leven zijn geweest. Een avond vol Japanse drankspelletjes werd afgesloten met een trip naar de karaoke. Ze werken hier met all-in formules: voor 2000 Yen of 15 euro krijg je hier je privé kamer met installatie en 2 uur à volonté drinken met saké en elke sterke drank die je kan bedenken. Toen we ‘s nachts uitgezongen waren en terug buiten kwamen, zagen we dan ook hoe een meisje met de ziekenwagen weggebracht werd.
Met een kleine kater trokken we de dag nadien naar de bergen rond Tokio, met als blikvanger de heilige Mount Fuji. Feron is een fervente fietser dus hij kreeg ons overtuigd om de voet van de berg met de fiets te beklimmen. Gelukkig kreeg ik een elektrische fiets die al wat meer weg had van een klein brommertje zodat ik de mannen ook kon bijhouden tijdens onze klim.
Stop 3 was de oudste stad van Japan, Kyoto. Denk duizenden pagoda’s, tempels en geishas. Een geisha is een vrouw die gekleed is in de typische kledij met een witgemaakt gezicht die met Japanse muziek, zang en dans de avond van een gezelschap aangenaam opluistert.
Het spotten van een echte geisha is eigenlijk even zeldzaam als een luipaard in het wild. Ze zijn met niet zo veel en ze houden zich heel afgeschermd van het publiek omdat ze net zoals BV’s constant op de foto moeten. We hadden dus veel geluk dat we er op onze laatste avond eentje zagen passeren. Maar ze was even snel terug verdwenen dan dat ze verscheen, dus we hebben jammer genoeg geen fotos om dit te bewijzen.
Laatste stop van de trip was Hiroshima, de stad waar op het einde van de tweede wereldoorlog in 1945 de allereerste atoombom viel. Deze heeft onmiddellijk 75 000 mensen gedood. Door de na-effecten als gevolg van de radioactieve straling liep het dodental uiteindelijk op tot ongeveer 140.000 eind 1945. Ook 10, 20 en zelfs 50 jaar later vielen er nog veel doden door mensen die op latere leeftijd kanker kregen van de stralingen die ze toen kregen. Het viel ons beide op hoe weinig we eigenlijk wel niet weten van de geschiedenis van de 2dewereldoorlog buiten het verhaal van de Duitsers. Ook in Japan, Australië, Maleisië, Myanmar, etc zijn er toen miljoenen slachtoffers gevallen.
Nog iets wat ons zal bijblijven was de uitleg over hoeveel nucleaire wapens er op dit moment nog in de wereld te vinden zijn. Als je hier concreet ziet wat voor schade deze aangericht heeft, doet dit je wel nadenken.
Om Japan toch op een positieve noot te eindigen, besloten we af te sluiten met mijn twee favoriete Japanse activiteiten: sushi en karaoke. We vonden een sushiband waar we ons record aantal sushis konden verbreken. En jawel, we hebben Sven sushi leren eten!!!!!!!!!!!!!!!! Hij blijkt fan te zijn van sashimi en nigiri, maar minder van maki. Doel van de vakantie geslaagd :)
Hierbij nog een bericht aan al mijn vriendinnen. Ik heb hier echt een topconcept ontdekt dat we thuis moeten proberen: spill-over wine. Als je in Japan een wijntje besteld, vullen ze je glas helemaal tot boven aan de rand tot hij overloopt. Je krijgt er dan ook een lekbakje onder je glas bij voor de wijn dat overloopt. Waar voor je geld!
