Hi mates!
Na een kortje vluchtje, waarbij deze keer onze rugzakken netjes op de bagageband verschenen, arriveerden we op maandagnamiddag in Cairns. Met zijn 150.000 inwoners een van de grotere steden in het noord-oosten van de staat Queensland en vooral de toegangspoort tot zowel het befaamde Great Barrier Reef, als tot het naburige tropische regenwoud.
Opnieuw een heel ontspannen stad waar buiten leven voorop staat. Het stadsbestuur heeft er voorzien in een ontzettend groot gratis publiek zwembad, recht naast de kust, omringd met talloze vrij te gebruiken barbeques. Een mix van kinderverjaardagsfeestjes, aboriginals die er hun vrije tijd komen besteden en locals met frigoboxen vol Australische kwaliteitsbiefstuk zorgden voor een aangenaam kijkstuk terwijl wij er bekwamen van de verzengende hitte. Het kwik haalde overdag immers nog steeds vlot de 34 graden, waarbij de beloofde regenbuien uitbleven. Droge start van het regenseizoen!
Na een bezoekje aan de prachtige tropische tuinen en de binnenstad verkend te hebben besloten we onze volgende huurwagen te gaan ophalen om onze tocht richting het zuiden verder te zetten. Er van uitgaand dat gratis upgrades de standaard zijn in Australie, stapten we vol vertrouwen het bedompte kantoortje van het verhuurbedrijf binnen. Deze keer echter geen gulle autoverhuurmedewerker, waardoor we vijf minuten later met de sleutel van een Fiat Punto in de hand vertrekkensklaar stonden. Met reeds 130.000km op de teller, een automatische versnellingsbak daterend uit het tijdperk van de Sovjet Unie, een luchtblazer waar zelfs Maud het niet koud van krijgt en een cassettespeler die ons onderweg zou moeten voorzien van de nodige deuntjes, beseftten we dat het een lange 2.500km tot Sydney zou worden.
Eerstvolgende stop op onze route waren de Millaa Millaa watervallen. Mooi omringd door tropisch regenwoud, dondert het water er zo`n 18 meter naar beneden in een klein meertje, wat opnieuw een mooi schouwspel opleverde.
Van hieruit ging de rit verder naar Mission Beach voor een overnachting. Klein dorpje zonder echte bezienswaardigheden, ware het niet dat het recht tegen de oceaan ligt, met een prachtig wit zandstrand, voorzien van de nodige palmbomen en helblauwe water. Ideaal voor een lange ochtendwandeling, om nadien de tocht verder te zetten richting Townsville. Op zoek naar een leuk plekje om iets te eten `s avonds, kwamen we er achter dat die avond er de jaarllijkse `kerstmarkt`plaats vond. Geen schaatsbaan of jeneverstandjes deze keer, wel hamburgerkraampjes, een kerstkoor op teensletsen en een kerstman die duidelijk zat te puffen in zijn op vriestemperaturen voorziene pakje.
In Townsville namen we op vrijdag de ferry naar Magnetic Island. Op dit kleine eiland leeft een van de grootste populaties wilde koala`s en het bestaat voor de helft uit Nationaal Park, waardoor er een heleboel prachtige wandelingen voorhanden zijn. Wij besloten de Forts Walk te doen, naar de hogergelegen ruines van een militaire basis uit WOII. Onderweg kwamen we enkele koala`s tegen die boven ons hoofd lagen te chillen in een van de eucalyptusbomen. `s Avonds volgende nog een korte hike naar Hawkings Point waar we een mooi uitzicht hadden op de ondergaande zon.
Bedoeling was om de volgende dag een boot te nemen richting het scheepswrak van de SS Yongala, om er te gaan duiken op een van de mooiste plekken ter wereld, maar het weer stak daar helaas een spreekwoordelijk stokje voor. Te veel wind op zee betekende dat er drie dagen lang geen boten uitvaarden. Teleurstellend. Dan maar met zen tweetjes gaan snorkelen! Door nog steeds de aanwezigheid van kwallen in het water hier hesen we ons in een strak zwart pakje ter bescherming en doken we het water in bij Geoffreys Bay. Net voor we terug richting hotel wilden wandelen werden we daar begroet door enkele rotskangeroes. Kleine schattige beestjes die tegen de avond, wanneer het wat koeler wordt, uit hun schuilplaats te voorschijn komen en zich met alle plezier te goed doen aan de wortels en zoete aardappels die de toeristen voor hen meebrengen.
Slapen deden we in het Base Hostel waar we met een gelukje een eigen kleine bungalow kregen toegewezen, met terrasje en uitzicht over de oceaan. Aan wakker worden met het geluid van de golven en de zon die opkomt boven het water, kunnen we met gemak wennen! Ongetwijfeld een van de mooiste slaapplaatsen van de komende zes maanden. De gigantische kakkerlak die we er `s avonds tegen onze muur aantroffen en waar we een uur lang over gedaan hebben om hem buiten te krijgen zonder hem te moeten aanraken, namen we er graag bij.
Ondertussen hebben we opnieuw de ferry richting vasteland genomen en er een rit van een viertal uur opzitten tot Airlie Beach. Leuk kuststadje dat bijna volledig bestaat uit een jachthaven. Van hieruit vertrekken we morgenochtend voor een driedaagse boottocht richting Whitsunday Islands!
Cheers!
Maud & Sven
